We hadden de bezoekers een sfeervol kerstconcert beloofd, en dat werd het! Terwijl het buiten koud en kil was, en de storm al om de kerk woei, zongen wij aan het eind van het concert het Stille Nacht, dat werd gevolgd door het luiden van de kerkklokken. Zo eindigde dit Kerstconcert op gepaste wijze, en stroomden daarna de bezoekers weer naar buiten, naar huis, naar de warme kachel.

Zo begon het ook. Vanuit alle windstreken toog het publiek naar het centrum van Daarle, waar de prachtig verlichte hervormde kerk hen opwachtte. De mannen van het koor hadden zich verzameld in het verenigingsgebouw Rehoboth voor de warme koffie, en liepen vandaaruit de donkere nacht in, op weg naar de ingang van de kerk. En zongen we ons publiek, met begeleiding van onze eigen Henjo Lemans op trompet, al lopend toe: Al wie dolend in het donker. Gelukkig konden we in een volgend lied al het Eeuwig Licht bezingen.

Al snel bleek dat onze soliste Noortje van Middelkoop een verpletterende indruk maakte. Ze ontlokte op charmante en virtuoze wijze vele zoete klanken aan de panfluit. Een gouden greep van Gezinus Veldman haar juist uit te nodigen bij een kerstconcert. Dat leverde harmonieus samenspel op, niet alleen met onze dirigent, maar ook met onze koorsolist Albert Wessels, die elk concert nóg beter lijkt te worden.

Als koor trokken we ook alle registers open, daar waar het moest, en zongen we fluisterend zacht, als de inhoud van een lied daarom vroeg. Mooie, melodieuze kerstmuziek uit Spanje en Columbia, en zoetgevooisde melodieën uit Duitsland en Oostenrijk: Leise rieselt der Schnee en Glocken der Liebe. Heel bijzonder was Vier Kerst (vier kerstliederen in elkaar verweven) en Christmastide, op zijn mooist gezongen door de beroemde sopraan Jesseye Norman, maar wij kunnen er ook wel wat van. En dan hebben we nog niet eens Robin Kamphuis genoemd, die als Little drummerboy zijn opwachting maakte bij het gelijknamige lied en een indrukwekkende bijdrage leverde aan een bijzonder geslaagd kerstconcert. Kortom: een mooie avond in Daarle!