Nee, grijs is Martin nog lang niet, maar z’n haardos wordt wel al wat minder. Martin van Goor woont sinds een jaar of drie aan de Beatrixlaan in Vroomshoop. Als getogen Hammenaar is het al heel wat om te verhuizen, maar ja de omstandigheden zijn er soms ook naar. Hij woont er nu al drie jaar met heel veel plezier. En nou heeft Martin ook nog een buurman, die de grote baas van het mannenkoor in Vroomshoop is. Je weet wel die pianist. Iedereen kent hem in Vroomshoop. Hij heet Gezinus Veldman. En die buurman heeft al drie jaar lang zitten 'zeuren' om maar eens lid te worden van het mannenkoor.
Elke donderdag zag Martin van Goor zijn buurman, met een dikke tas in zijn hand en met een stevige pas richting het Kerkelijk Centrum Irene lopen. Het gebouw waar de leden van het mannenkoor samen repeteren onder leiding van Martins buurman. Op een gegeven moment word je al dat gezeur zat. Gelukkig had Martin na veel oefeningen zijn ademhaling ook weer onder controle. Martin was er aan toe om maar eens mee te gaan naar Irene.
En vanaf het allereerste moment geniet Martin van Goor van de geweldig ontspannen donderdagavonden op de repetities van het Christelijk Mannenkoor Vroomshoop. Hij geniet van al die mensen die hij kent en ook lid van het koor zijn. Hij geniet van de geweldige sfeer in het koor. Hij voelt zich telkens weer enorm thuis in dit prachtige koor.
Nou ja, zijn buurman is de baas van het koor. Maar nou Martin lid van het koor is geworden, hoort hij z’n buurman nooit meer zeuren. Dat scheelt een boel. En na de repetitie een lekker biertje drinken in het 'café van Arie' is ook niet te versmaden. De dirigent, Gezinus Veldman, vindt Martin uit de kunst. Die geweldige passie die hij voor muziek heeft, dat werkt op Martin heel aanstekelijk. En niet alleen op Martin van Goor. De aanhouder wint, Martin. Voel je thuis in ons mannenkoor.