(Eerdere) Optredens

In de Lijdensweek voor Pasen, hield ons koor weer twee keer een Passiestonde. Deze rijke traditie vond voor de 9e keer plaats in de Sint Pancratiuskerk te Geesteren en voor de 24e keer in kerkelijk centrum Het Anker te Vroomshoop.
De bezoekers konden een uur lang luisteren naar muziek, vertolkt door altsaxofonist Klaasjan Pullen, en ons koor onder leiding van Gezinus Veldman die tevens enkele mooie, verstilde pianosoli liet horen.

Het mannenkoor zong onder andere ‘Dit ene weten wij’, een stuk op tekst van Henriëtte Roland Holst en op muziek van Gezinus Veldman. Ook klonk de negrospiritual ‘Were you there’ en ‘Pie Jesu’ uit het Requiem van Andrew Lloyd Webber. Vlak voor een minuut stilte halverwege de Passiestonde zong het koor ‘In manus tuas Pater’. De Passiestonde eindigde met het krachtige ‘Lift high the cross’ van S.H. Nicholson.

We hebben enkele jaren geleden de cd ‘Via Dolorosa’ opgenomen met uitsluitend passiemuziek. Deze prachtige cd kost slechts € 5,00 en is verkrijgbaar door een mail te sturen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. . Bellen mag ook: 0546-642191.

Ons koor mocht meewerken aan de theatervoorstelling 'Steen voor Steen'. Liefst zes keer organiseerde de Stichting Levend Vroomshoop deze productie in de theaterzaal van Het Punt te Vroomshoop. Meer dan 1500 bezoekers bezochten de theatervoorstellingen. De eerste vier voorstellingen in september en oktober 2022, en nog eens twee in februari 2023.

Onder leiding van onze dirigent Gezinus Veldman ontstond een strak geregisseerde uitvoering waarbij Thea Kroese en Bart-Jan Harmsen de verhalen vertelden, Hrayr Ter-Sargysan voor fraaie vioolbegeleiding zorgde, bariton Albert Wessels en het dameskwartet Luxlaudé de solopartijen voor hun rekening namen, en ons koor een grote bijdrage had met zo'n 80 koorleden. De teksten waren afkomstig van schrijfster Marga Kool, en alle muziek was gecomponeerd door Gezinus Veldman.

Beeld en geluid, zang en vertellingen wisselden elkaar af in een ononderbroken voorstelling van anderhalf uur. De levens van Janna, haar kinderen en haar kleinzoon, haar grootvader die Stienenjannes werd genoemd, kwamen tot leven. Hoe hun land, hun omgeving van zand en veen veranderde in de loop der tijd. Hoe de beide helften van een steen generaties lang gescheiden bleven. De maatschappelijke ongelijkheid maakte het onmogelijk dat de stenen bij elkaar kwamen. Maar de tijdgeest veranderde, het leven veranderde, stap voor stap en steen voor steen. En generaties later kwamen ze toch bij elkaar.

Dit verhaal over het leven tussen zand en veen, afgewisseld met muziek en zang, is nu ten einde. Zoals Marga Kool het verwoordde: "Het is maar een klein stukje van de wereld, deze streek van boerenland, huizen, een kanaal en wat wijken. En hogerop het zanddorp, met hier en daar een slingerende beek, een bosrand en een brink. En toch is dit het mooiste stukje van de wereld. Omdat het ons landschap is. En vanwege de mensen en de verhalen. Daarom."

En daarom zijn wij blij dat we met onze leden hieraan mochten meewerken. In deze smeltkroes van veen en zand die ook zo goed past bij ons koor, en waar iedereen zich thuis kan voelen.

Al vele jaren houdt ons koor een Nieuwjaarsconcert in de hervormde kerk te Den Ham. De akoestiek voor koorzang is mooi, en de kerkzaal biedt voldoende ruimte voor veel bezoekers. Bovendien komen veel leden van onze leden uit Den Ham, dus die zingen een thuiswedstrijd. En al vele jaren is het verbazingwekkend hoe dirigent Gezinus Veldman erin slaagt elk jaar weer een verrassend Nieuwjaarsconcert samen te stellen. Dit jaar zat de verrassing vooral aan het begin én aan het eind.

Want deze keer startten we het concert achterin de kerk, onder het orgel dat bespeeld werd door Harm Hoeve uit Rouveen. Vanaf deze bijzondere plek spraken (zongen) wij de ‘Zegenbede’ uit over de aanwezigen. En onder de machtige klanken van het orgel golfde ook het massieve ‘Dank sei dir Herr’ van George F. Händel door de kerk. Na deze bijzondere start liepen we vervolgens naar onze vertrouwde plek rondom de preekstoel voorin de kerk, terwijl we al zingend het publiek een voorspoedig nieuwjaar wensten.

Daar ontrolde zich ook het vervolg van het programma. Zo werd ‘The Rose’ prachtig begeleid door altsaxofonist Klaasjan Pullen (foto) en liet koorsolist Albert Wessels zijn zangkunsten horen bij ‘You’ll never walk alone’ en ‘Gloria, the gift of live’. Slagwerker Obed Redder liet de vonken van zijn drumstel springen en Gezinus Veldman teisterde de pianotoetsen bij ‘Root beer rag’ van Billy Joël. Bij ‘Stars and stripes forever’ was er prachtig samenspel te horen tussen organist Harm Hoeve en pianist Gezinus Veldman.

Veel arrangementen zijn van de hand van onze dirigent. Zo mixte hij muziek van J.S. Bach met die van Procol Harum, dat met orgel- en saxofoonbegeleiding het fraaie nummer ‘A whiter shade of Bach’ opleverde.

Technisch hoogstandje halverwege het concert was het nummer ‘Non desistas’ van J.S. Bach, waarin ook ons koor liet horen tot veel in staat te zijn.

Het concert eindigde even verrassend als het begin. In het Schotse blokje klonk eerst het weemoedige ‘Auld lang sine’, waarna het slotstuk aan bod kwam: ‘Mull of Kintyre’ van Paul McCartney-Laine. Een apotheose, waar tot verrassing van velen ook doedelzakspeler Rob van Beekum zijn bijdrage aan leverde. Zo kwam er een daverend eind aan een verrassend Nieuwjaarsconcert.

Het was vrijdagavond flink warm in de hervormde kerk aan de Brink in Den Ham. Dat kwam niet alleen door de hoge temperatuur en de volgepakte kerkzaal, maar ook door de duidelijke aanwezigheid van sopraan Francis van Broekhuizen. In een duet kreeg onze koorsolist Albert Wessels het er warm van.

Na een ingetogen begin van het concert begon het gaandeweg jazzy te worden en spatten de vonken eraf, waardoor de temperatuur nóg meer steeg. Het was een prachtige avond, een van de hoogtepunten in het bestaan van ons koor. Alle lof ook aan slagwerker Obed Redder en natuurlijk aan onze dirigent Gezinus Veldman! 

Een uitgebreider verslag volgt hierna, en is van de hand van Marina Arbouw. Foto's zijn van Niek Erents Fotografie.